Ons team

Andrea Geria

pastoor

Mijn naam is Andrea Geria, ik ben geboren op 10 september 1985 in Reggio Calabria, in Zuid-Italië. Ik ben de vierde in een gezin van 6 kinderen. In 1983 ging de pastoor van het dorp waar mijn ouders woonden catecheseavonden organiseren voor jongeren en volwassenen; hierdoor raakten mijn ouders, die wel katholiek waren maar niet zo praktiserend, weer betrokken bij de kerk.
Zoals vele jongeren in de huidige maatschappij heb ik ook vaak getwijfeld over het bestaan van God. Ik worstelde met vele vragen: waarom heb ik een zieke vader? Waarom word ik op school gepest? Het beeld dat ik van God had werd hierdoor ook beïnvloed. Ik zag God als een zwakke God, die mijn leven niet kon veranderen en die niets aan het onrecht kon doen. Ik zag de toekomst somber in en ik voelde mij net als Jozef, de zoon van Jakob, in de put gegooid.
In het jaar 2003 begon ik me te realiseren dat mijn beeld van God door wonderbaarlijke gebeurtenissen en ervaringen aan het veranderen was. Tijdens een eucharistieviering waarin de bisschop voorging voelde ik voor het eerst iets dat leek op roeping maar ik was nog niet overtuigd. Kort daarna werd er een bedevaart georganiseerd om voor roepingen te bidden. Ik werd uitgenodigd hieraan deel te nemen en daar voelde ik weer de roeping om de Heer te volgen.
In het evangelie van Matteüs staat geschreven: “Wie mijn volgeling wil zijn, moet Mij volgen door zichzelf te verloochenen en zijn kruis op te nemen” (Mt 16,24). Verder horen wij Jezus in Lucas zeggen: “Voorwaar Ik zeg u: er is niemand die huis of vrouw, broers, ouders of kinderen omwille van het Rijk Gods heeft prijsgegeven, of hij ontvangt het in deze tijd dubbel en dwars terug en in de toekomstige wereld het eeuwig leven” (Lc 18,29-30). Ik voelde me toen door God geholpen en nam deze woorden serieus en radicaal aan.
Tijdens een internationale bijeenkomst met priesterkandidaten werd ik via loting naar Nederland uitgezonden, naar het Groot Seminarie ‘Redemptoris Mater’ te Nieuwe Niedorp. Mijn ouders vonden het heel moeilijk dat ik wegging, maar ze hebben mijn keuze vanaf het begin geaccepteerd en gesteund.
De eerste twee jaar van mijn opleiding heb ik Nederlands gestudeerd, aansluitend nog zes jaar filosofie en theologie. Bovendien liep ik wekelijks stage in een parochie en ben ik 2 jaar in Berlijn bij een pastoor op missie geweest. Dat is voor mij een belangrijke ervaring geweest waardoor mijn roeping bevestigd werd. Hierna volgde nog een stageperiode in de Baarsjes in Amsterdam: pastoraat voor de niet-gelovigen.
Op 30 mei 2015 ben ik door Mgr. J. Punt tot priester gewijd en tot kapelaan benoemd in de regio het Gooi: parochies Blaricum, Huizen, Naarden en Bussum. Mgr. Hendriks heeft mij nu gevraagd om pastoor in solidum te worden in Hoorn en de regio West-Friesland Zuidoost. En ik heb meteen met zijn verzoek ingestemd.
Met veel plezier en toewijding heb ik in het verleden in het Gooi gewerkt. Ik kijk terug op een onvergetelijke tijd waarin ik veel heb geleerd: de Nederlandse taal, om een luisterend oor te bieden, bereikbaar te zijn voor mensen die een mooi of een droevig moment hebben meegemaakt. Bijzonder voor mij waren de ontmoetingen met de parochianen, thuis of bij een parochieavond, tijdens uitjes of na de viering bij het koffiedrinken. Natuurlijk is het centrum van ons geloof het samenzijn in de Heer, en dat heb ik in al deze jaren mogen ervaren, hoe de kerkgangers met geloof en eerbied de vieringen bijwoonden.

Ik heb het vaak gezegd: ik heb weliswaar mijn familie en mijn mooie dorp verlaten maar in feite heb ik er een familie en vier mooie dorpen bij gekregen. Ik hoop dat ik me hier, net als in het Gooi, ook thuis kan voelen bij jullie. Ik vind het belangrijk contact te leggen met mensen, ik hoop dat ik bij u op bezoek kan komen.